Współcześnie życiorysy tradycyjne nie cieszą się wielką popularnością. Większość pracodawców wymaga on kandydatów raczej przesłania popularnego CV (pamiętajmy, że CV i życiorys to dwa zupełnie różne pisma). Jeżeli jednak zdarzy się nam, że zostaniemy poproszeni o życiorys, postarajmy się napisać go w taki sposób, żeby zrobił dobre wrażenie na potencjalnym pracodawcy. Co powinniśmy wiedzieć zanim przystąpimy do pisania życiorysu tradycyjnego?
Życiorys a CV – jakie są pomiędzy nimi różnice?
Choć zdarza się, że pracodawcy proszący o przesłanie życiorysu, mają na myśli CV, pamiętajmy, że w rzeczywistości są to dwa różne dokumenty. Popularne CV, czyli życiorys zawodowy jest to dokument, w którym skupiamy się przede wszystkim na naszym doświadczeniu zawodowym, umiejętnościach, wykształceniu, sukcesach (dobre CV jest możliwe jak najbardziej czytelne, gdyż rekruterzy mają zazwyczaj niewiele czasu na zapoznanie się z nim). CV charakteryzuje się wyraźnym podziałem na sekcje i nagłówki. Z kolei życiorys ma postać dokumentu, w którym w sposób ciągły opisujemy historię naszego życia.
Jakie informacje musi zawierać życiorys?
W profesjonalnym życiorysie musimy zawrzeć wszystkie nasze dane osobowe. Oprócz imienia i nazwiska podajemy adres do korespondencji, numer telefonu i adres e-mail. Na górze, w rogu dokumentu powinniśmy umieścić miejscowość i datę. Poniżej, pośrodku należy umieścić tytuł – „Życiorys”, który zapisujemy większą czcionką. Osoba pisząca życiorys podaje informacje o dacie i miejscu urodzenia, przebytej edukacji, pracy zawodowej, osiągnięciach, zainteresowaniach, a także dodatkowej działalności (jeżeli taką prowadzi). Życiorys powinno się zakończyć zwrotem grzecznościowym i podpisem.
Wszystkie ważne fakty z naszego życia powinny być opatrzone datami.
Nie zaleca się pisania życiorysu według gotowego szablonu. Pamiętajmy, że rekruterzy często zmuszeni są to czytania setek tego typu dokumentów. Są więc w stanie natychmiast zauważyć, czy ktoś jest kreatywny i włożył wysiłek w stworzenie dokumentu, czy po prostu skopiował go z internetu.
Życiorys napisany odręcznie
Niekiedy zdarza się, że kandydat jest proszony o wysłanie CV, a także życiorysu napisanego odręcznie. Współcześnie, gdy wszystkie dokumenty są przesyłane w formie cyfrowej taka prośba może wydać się nieco dziwna. W większości przypadków prośba ta motywowana jest potrzebą poddania tekstu analizie grafologicznej. W niektórych zawodach (zwłaszcza zawodach wiążących się z dużą odpowiedzialnością) jest ona bardzo potrzebna. Doświadczony grafolog na podstawie samego charakteru pisma jest w stanie dowiedzieć się o naszym charakterze więcej niż chcielibyśmy ujawnić.
Czasem odręcznie napisany życiorys jest po prostu ukłonem w stronę tradycji. Mogą go wymagać niektóre uczelnie, seminaria duchowne.
Pisanie życiorysu – jakich błędów unikać?
Napisanie klasycznego CV jest o wiele łatwiejsze niż napisanie życiorysu. W przypadku CV podajemy suche fakty. Pisząc życiorys musimy zebrać je w jedną całość i sprawić, żeby tekst przyjemnie się czytało.
Życiorys w żadnym wypadku nie może zawierać błędów – niedopuszczalne są błędy ortograficzne i gramatyczne. Może być to prawdziwe wyzwanie dla osób, które nigdy nie pisały dłuższych dokumentów odręcznie. Jeżeli mamy skłonności do popełniania błędów, przed wysłaniem życiorysu dajmy go przeczytać osobie, która skoryguje ewentualnie niedociągnięcia. Innym rozwiązaniem jest napisaniem dokumentu w edytorze tekstu, a po poprawieniu przez program błędów – przepisanie go na kartkę.
Choć życiorys to nie CV, nie powinniśmy dawać ponosić się emocjom. Ważne jest, żeby cały czas trzymać się konkretów. Bardzo ważne jest, żeby unikać powtarzania sformułowań. Błędem jest zapominanie o akapitach – poszczególne partie naszego życiorysu muszą być wyraźnie oddzielone. Unikajmy sytuacji, gdy jedno zdanie nie mieści się nam na stronie. W takim przypadku najlepiej jest zmniejszyć czcionkę lub skrócić tekst.
Życiorys tradycyjny – o czym jeszcze należy pamiętać?
Żeby tradycyjny życiorys prezentował się profesjonalnie, powinien być napisany długopisem, a najlepiej piórem (kiedy piszemy piórem nasze pismo wygląda najlepiej). Do wyboru mamy dwa kolory – granatowy lub czarny. Unikajmy pisania dokumentu ołówkiem, kredkami, a także kolorowymi długopisami (istnieje duże prawdopodobieństwo, że odbiorca nie będzie chciał przeczytać życiorysu wyglądającego jak kartka wyrwana z zeszytu ucznia podstawówki). Piszmy powoli, żeby nasze pismo było jak najbardziej czytelne.
Niedopuszczalne są jakiekolwiek przekreślenia, czy też poprawiania tekstu przy użyciu korektora. Jeżeli popełnimy błąd, nie ma wyjścia – musimy zacząć pisać od początku.
Niezmiernie ważne jest wybranie dobrej jakości papieru. W przypadku życiorysu nie sprawdzą się kartki wyrwane z zeszytu. Papier powinien być gładki, ewentualnie w linie. Nie używajmy kartek w kratkę.
Eksperci zalecają, żeby pisać życiorys jednego dnia i nie rozkładać tego procesu na raty. Jest to istotne, gdyż charakter pisma jednej osoby może się bardzo różnić w zależności od okoliczności, a nawet nastroju.